Соња Савић-Урбана икона

Ciklus filmova i razgovora povodom 

petogodišnjice smrti Sonje Savić

Debitovala je na filmu još kao tinejdžerka (“Leptirov oblak”, 1977). Filmskim ulogama tokom osamdesetih godina (“Živeti kao sav normalni svet”, “Una”, “Šećerna vodica”, “Davitelj protiv davitelja”, “Balkanski špijun”, “Osuđeni”, “Čavka”) izborila je status zvezde domaćeg filma kreirajući uloge izvan određenog faha, ali uvek sa prepoznatljivim ličnim pečatom. Za ulogu u filmu “Život je lep” (1985) nagrađena je na festivalu u Veneciji. Devedesetih godina ređe se pojavljuje na filmu (“Mi nismo anđeli”, “Uvod u drugi život”, “Ni na nebu ni na zemlji”, “Urnebesna tragedija”), ali je sve aktivnija kao rediteljka (“Prvi srpski tehno vodvilj”, “Supernaut ­ Beograd andergraund”, “Plej”). Veliki povratak na glumačku scenu usledio je posle uloge u filmu “Hleb i mleko” (2001), nagrađenog “Zlatnim lavom” u Veneciji.

Ponedeljak 23.9. u 20:00, Malasala

SONjA

Dokumentarni film

r:  Dragana Kanjevac

Srbija, 2012, 43’, Bastard produkcija

Sonja Savić – glumica koja je uvek bila više od glumice. Osamdesetih godina 20. veka svojom posebnom pojavom izvršila je desant na jugoslovensku kinematografiju; nadalje postaje urbana ikona jugoslovenske generacije X, koju na pragu zrelosti dočekuje krvavi raspad zemlje i kulturnog prostora. Sonja Savić u devedesetim godinama bira život van institucija, kritički društveni stav i bavi se eksperimentalnim pozorištem i video umetnošću. Nakon 2000. slovenački film vraća Sonju Savić u regionalnu kinematografiju, ali u isto vreme traje njena lična drama ogorčenja i izolacije, koja okončava preranom smrću u septembru 2008. godine. U filmu su zabeleženi iskazi Sonje Savić iz različitih perioda,svedočenja Sonjinih kolega i prijatelja, kao i raznovrstan arhivski materijal vezan za njeno glumačko i autorsko delovanje.

Posle projekcije razgovor sa rediteljkom filma Sonja Draganom Kanjevac